De absolute scheiding tussen klassieke muziek en de jazz begon in het laatste kwart van de 20ste eeuw min of meer te verdwijnen, muzikale improvisatie, allang bekend in de jazz vormde het keerpunt. Het is inmiddels ook doorgedrongen tot het studieprogramma voor meer klassiek georiënteerde musici. De nieuwe generatie muzikanten staat veel meer open voor andere muzikale invloeden. Het Aliéksey Vianna Quartet is een prima representatie van deze “nieuwe” muzikanten die nieuwsgierig en geïnteresseerd zijn in verschillende muziekstijlen. Aldus Sergio Assad in het cd boekje, hij is een Braziliaanse gitarist/componist die 3 nummers schreef voor deze cd.

Het Aliéksey Vianna Trio werd opgericht in 2009 in Basel, het ontstond uit de samenwerking van de Braziliaanse gitarist Aliéksey Vianna en de Zwitserse bassist Stephan Kurmann en steeds wisselende drummers. In 2014 bracht het trio, toendertijd met drummer Mauro Martins het album “In concert at the bird’s eye” uit, sindsdien verschenen ze op festivals en clubs in Zwitserland, Frankrijk, Duitsland en Brazilië. In 2020 met Jorge Rossy op vibrafoon en drums was klarinettist Gabriele Mirabassi hun gast tijdens twee concerten, de muziek op die concerten was zo bijzonder dat de vier muzikanten onmiddellijk besloten om een opname te maken, een jaar later ontmoetten ze elkaar voor een nieuw concert en twee dagen van opnemen, het resultaat is te horen op dit fantastische album.

Gitarist Aliéksey Vianna heeft een soliede klassieke muzikale achtergrond en een grote betrokkenheid met populaire muziek en improvisatie. Hij speelde in meer dan 30 landen in Europa, Noord- en Zuid Amerika, Afrika en het Midden Oosten. Winnaar van vele internationale klassieke gitaar competities maar ook actief in jazz met o.a. Nguyen Le en Peter Erskine. Sinds 2005 bracht hij 7 albums uit als leider of co-leider. Jorge Rossy wordt internationaal erkend als een van de meest invloedrijkste drummers van zijn generatie, hij werkte mee aan meer dan 180 opnamen met beroemde jazzmusici als Brad Mehldau, Joshua Redman, Steve Swallow e.v.a. Hij is ook een bekwaam vibrafonist, marimbaspeler, pianist en componist, hij maakte meer dan 30 albums als leider en co-leider. Stephan Kurmann uit Basel begon zijn professionele carrière als bassist in 1978, hij begeleidde vele jazzlegendes van Chet Baker tot Steve Grossman. Maar hij is ook actief in meer klassieke settings zoals het Basel Sinfonietta en de Stephan Kurmann Strings. Klarinettist Gabriele Mirabassi blinkt zowel uit in de klassieke muziek als in de jazz, maar ook in de Zuid Amerikaanse muziek. Hij werkte samen met talloze grootheden in de jazz van Richard Galliano tot Rabih Abu Khalil en in de klassiek muziek met o.a. John Cage, maar ook met mijn favoriete Italiaanse troubadour Gianmaria Testa.

De kwaliteiten van Jorge Rossy en Gabriele Mirabassi waren mij bekend van eerdere albums die ik heb gerecenseerd en Aliéksey Vianna en Stephan Kurmann doen daar zeker niet voor onder, allemaal top ! Dit album straalt een serene rust uit die vooral te danken is aan de combinatie van klassieke gitaar, klarinet en vibrafoon, maar Rossy is ook op het slagwerk een uiterst subtiele percussionist en Kurmann kan alles op zijn contrabas. Het album begint met “Champ” dat Sergio Assad schreef in de jaren ’90 als een eerbetoon aan de beroemde Braziliaanse muzikant Hermeto Pascoal, liefdevol Champ genoemd door zijn vrienden. Het is grotendeels uitgeschreven met een geïmproviseerd deel dat vrij is aan de vertolkers om in te vullen, een heerlijk swingend nummer waarin het genieten is van de kwaliteiten van de solisten. “Acis and Galatea” is een fraaie compositie van gitarist Ralph Towner, het is bewerkt door het quartet, Jorge Rossy is hier te horen op de vibrafoon. Fijnzinnige muziek met verstilde klanken, pure schoonheid. “Mangabeira” is weer van Assad, het is een soort gestileerde Baiao waarin het tempo langzaam wordt opgevoerd, het is een showcase voor bassist Stephan Kumann.

“For Rossy” is natuurlijk een eerbetoon aan meesterpercussionist Jorge Rossy en geschreven door Vianna, alweer een wonderschoon nummer waarin vibrafoon en klassieke gitaar een geslaagde symbiose aangaan. Het vrolijk voort huppelende “From a Dream” is ook van Ralph Towner, het is een verrassende compositie door de steeds veranderende maat. “Au Lait” is de enige compositie op het album die niet is geschreven door een gitarist en wel door pianist Lyle Mays, het is een intrigerend nummer door alle knappe wendingen in de muziek. In “Velhos Miltos e Motanhas Distantes” van Vianna brengt de wereld van hem in Minas Gerais in Brazilië en zijn huidige status als gevestigd muzikant in de wereld bij elkaar. Je hoort harmonie van muzikanten als Milton Nascimento en Toninho Horta terug maar wel met de persoonlijke signatuur van Vianna. Het album eindigt met “Memória e Fado” een mooie compositie van Egberto Gismonti die van grote invloed was op de Braziliaanse muzikanten, dit is een van de meest gespeelde nummers van hem en de uitvoering van het quartet is wonderschoon en een passende finale van een heerlijk album.

Jan van Leersum.